W ciąży, podczas badania USG, nikt nie zauważył, że jest coś nie tak. Lenka była malutka, ale już wtedy miała wadę nóżki… Dla nas to był szok. Szok, z którym po porodzie musieliśmy sobie poradzić sami, bo nie dostaliśmy w szpitalu wsparcia psychicznego. Lenka ma dwoje starszego rodzeństwa. Długo zajął naszej rodzinie powrót na właściwe tory. Zaczęliśmy szukać ortopedów.

Walkę o sprawność córeczki prowadzimy w zasadzie od zawsze. Lenka urodziła się z deformacją i skróceniem kości uda i kości podudzia w lewej nodze. Polscy lekarze nie dawali jej szans. Usłyszeliśmy - amputacja. My nie daliśmy za wygraną! Szukaliśmy dalej. Z pomocą przyszli lekarze z Paley European Institute. We wrześniu 2019 roku Lenka przeszła operację za ponad 300 tysięcy złotych. Mogliśmy oglądać pierwsze kroki córeczki. Nasza codzienność w końcu się zmieniła, a Lenka mogła obserwować świat z zupełnie innej perspektywy.

By zawalczyć o pełnię sprawności potrzebna była kolejna operacja, która pochłonęła 230 tysięcy złotych. Kolejny raz zadziałali fundatorzy i osoby o dobrych sercach. Dzięki tej operacji dysproporcja przestała się pogłębiać i Lenka nadal mogła korzystać z podwyższanych bucików, które umożliwiały jej swobodne poruszanie. Co prawda Lenka woli biegać boso, ale to z kolei może prowadzić do poważnych wad kręgosłupa i bioder – ich obciążanie każdego dnia może doprowadzić do tego, że mimo operacji wciąż będzie miała olbrzymie problemy z poruszaniem.

Przez trzy lata mogliśmy zaznać spokoju, normalności, oddechu... W październiku 2023 roku podczas kontroli okazało się, że po ostatniej operacji kolano Lenki nie rośnie prawidłowo, przez co wkrada się również skrzywienie kręgosłupa i miednicy. W nóżkę trzeba włożyć płytki, śrubki…  Trzeba poprawić więzadła. Za źle rosnącym  kolankiem idzie obniżenie biodra i skrzywienie kręgosłupa. Kwota operacji znów szła w dziesiątki tysięcy złotych. Tym razem to 90 tysięcy. Tyle już zrobiliśmy, że nie jest to etap, na którym możemy zrezygnować. Nie chcemy zaprzepaścić wszystkiego, co dotychczas osiągnęła nasza córeczka.

Życie naszej córeczki Leny od zawsze toczy się pomiędzy nadzieją a lękiem o kolejny dzień. Kiedy wydaje się, że najgorsze mamy już za sobą, choroba uderza ponownie. Niespodziewanie i bez litości. Lena ma za sobą wiele operacji. Niestety mimo ogromnych starań i lat leczenia, jej wada znów brutalnie dała o sobie znać. Jest bardzo nieprzewidywalna, a każdy kolejny etap leczenia przynosi nowe wyzwania i trudne decyzje. 

We wrześniu 2024 roku córeczka przeszła operację kolana. Myśleliśmy, że wreszcie nadejdzie trochę spokoju, a Lena będzie mogła cieszyć się dzieciństwem. Niestety, pojawiły się komplikacje. Podczas wizyty kontrolnej we wrześniu 2025 roku lekarze odkryli, że wszczepione wcześniej płytki i śruby przemieściły się, powodując silny ból i zagrażając dalszemu rozwojowi nogi. Nasza córeczka bardzo cierpiała, a my byliśmy bezsilni.

1 października 2025 roku Lena znowu trafiła na stół operacyjny. W trakcie operacji i przeprowadzonych badań, m.in. rezonansu magnetycznego, okazało się, że jej biodro jest w tragicznym stanie. Lekarze podjęli decyzję o natychmiastowej hemiepifizjodezie szyjki kości udowej, by zatrzymać pogłębiającą się deformację. Ale to nie wszystko! Po operacji usłyszeliśmy kolejną okropną wiadomość. Konieczna jest pilna operacja całego biodra. Bez niej Lena może bezpowrotnie stracić szansę na samodzielne chodzenie. Jesteśmy przerażeni, bo nie mamy już pieniędzy!

Sytuacja jest tym bardziej poważna, że skrót kończyny znów się powiększył. To wpływa niekorzystnie na biodro i kręgosłup. Po operacji biodra konieczne będzie wydłużenie kończyny, by zatrzymać proces dalszego zniekształcania i pomóc Lenie stanąć na nogach. Każdego dnia patrzymy na naszą córeczkę i widzimy, jak cierpi z bólu. Jednak mimo łez stara się uśmiechać. Tak bardzo chciałaby korzystać z dzieciństwa, biegać i bawić się z rówieśnikami… A zamiast tego jej życie toczy się między salą rehabilitacyjną a szpitalnym łóżkiem.

Lenka jest pogodną dziewczynką. Ze względu na historię z nóżką woli stacjonarne zajęcia. Jest utalentowana plastycznie, a jeszcze niedawno chodziła na balet.

1,5 procent podatku i środki z subkonta przeznaczamy głównie na rehabilitację. Cały nasz tydzień jest nią wypełniony.  Gdyby nie to, nasza córeczka byłaby w zupełnie innym miejscu niż jest teraz. Lenka cały czas chodzi w ortezach i w butach ortopedycznych. Musimy je wymieniać, bo nasza dziewczynka cały czas rośnie. Po operacji z pewnością będziemy potrzebować kuli i balkonika. Dodatkowo rozglądamy się za sprzętem do integracji sensorycznej. Lenka ma zespół Aspergera, jest dzieckiem trochę wycofanym i potrzebuje wsparcia w grupie, dlatego chodzi na Treningi Umiejętności Społecznych. Jej marzeniem jest lot samolotem. A my chcemy, żeby każdego dnia wznosiła się coraz wyżej, bo bardzo ciężko na to pracuje.

Lenka ma szansę na to, żeby przyszłość nie oznaczała dla niej ciągłych problemów z poruszaniem. Za kilka lat to może być dla całej naszej rodziny tylko wspomnieniem. Za kilka lat mamy szansę na inną rzeczywistość, z daleka od szpitali, rehabilitacji i bólu. Za pomoc w jej urzeczywistnieniu z całego serca dziękujemy.